Blijf bij mij!
De dagen kruipen voorbij. Ik tel de dagen tot ik jou, mijn kindje weer mag bewonderen. Elke week zie ik als een mijlpaal, elke dag ervaar ik als een cadeau. Ik koester ons samenzijn. Steeds vaker kan ik genieten, kan ik geloven dat jij onze werkelijkheid bent en droom ik over een leven als drie-eenheid. Terwijl ik lijk te zweven, mijn wereld roze kleurt net op dat moment krijg ik de schrik van mijn leven..
Een ieniemienie drupje bloed kleurt mijn witte maandverbandje. Ik hap naar lucht, begin te beven en mijn hart slaat over. Nee..! kan ik alleen maar denken. De tranen wellen op. Ik moet het goed bekijken en dan realiseer ik dat dit echt gebeurd. Ik moet naar huis. Lijkbleek stap ik onze woning in. Meteen hol ik naar het toilet, niets te zien. Geen kramp, geen veegje bloed bij het afvegen en niets dat mijn urine kleurt. Opgelucht haal ik adem al ben ik nog niet gerust. Ik moet bijkomen. Ik bid met tranen in mijn ogen om niet veel later de rust in mijn bed te zoeken.
Een dag voordat ik zeven weken ons wonder mocht dragen, net op het moment dat ik op de stoel bij de gynaecoloog kroop merkte ik hetzelfde drupje bloed op. Lijkbleek besprak ik het met de gynaecoloog. Al mijn angst werd van tafel geveegd. Je kan nooit iets met volle overtuiging zeggen maar als het niet doorzet, geen kramp dan is er niets aan de hand. Bloedverlies al kan je dat ieniemienie drupje haast niet zo noemen, komt zo vaak voor. Een adertje tijdens het niezen of hoesten, druk die je uitvoert omdat de doorbloeding nou eenmaal zo veel beter is..
Ik weet het. Het is bij dat drupje gebleven. Ik voel mij nog steeds zwanger. Toch ben ik angstig, iets wat onzeker. Houd ik mijn adem in en mijn hart vast bij elke toiletbezoek. Nog meer dan ooit te voren kijk ik uit naar dinsdag. De dag dat ons kindje, ons 'molletje' mag bewonderen. De bevestiging dat echt alles goed is. Dat ik weer kan genieten, dromen en reikhalzend kan uitkijken naar een leven met elkaar. Ik tel de dagen af.
**************************************
Lief molletje, ons kindje,
Ben je daar nog? Groei je nog en mag je hartje kloppen? Oh, wat heb je mij laten schrikken. Ik als bezorgde en onzekere moeder die nu al meer van jou houd dan ik ooit in woorden zal kunnen uitdrukken. Jij hoort bij ons. We kunnen een leven zonder jou al niet meer indenken. Jij bent sterk, onze dappere enkeling. We geloven in jouw kracht. Nu al zijn wij meer dan trots op jou. Ik hoop dat jij mijn liefde voelt, dat het je veilig mag laten groeien. Vol verlangen kijken we uit naar jouw komst, de tijd dat jij er klaar voor bent. Ik kan zo veel zeggen maar het enigste dat ik wil vragen is; BLIJF BIJ ONS! Maak ons die drie-eenheid waar wij zo naar verlangen. Papa, jij en ik voor altijd. Ik hou van jou, mijn kindje
Blijf bij mij
Na zo veel goeds kan ik je niet meer laten gaan
Blijf bij mij
Een mooier lot bestaat niet dus ik vraag je blijf bij mij!
reacties (0)